Students of the project found information about the sun-dried wine.
Οι αμπελώνες του διάσημου κρασιού βρίσκονταν στη «Δωριέων Χώρα», στον σημερινό νομό Λακωνίας που αποτελούσε ευνοϊκότατο περιβάλλον για αμπελοκαλλιέργεια. Το γλυκύ παράλιο κλίμα σε συνδυασμό με την εδαφολογική διαμόρφωση αποτελούσαν τα εξαιρετικά εκείνα προσόντα που έδιναν τη μοναδική ποιότητα του οίνου MALVASIA. Εκεί λοιπόν παραγόταν ο MALVASIA πριν τον 13ο αιώνα που οι ντόπιοι έμποροι φόρτωναν στα καράβια από το λιμάνι της Μονεμβασιάς. Στα βυζαντινά χρόνια η οικονομία στις πόλεις κάστρα όπως η Μονεμβασιά βασιζόταν στο εμπόριο. Οι πόλεις αυτές μετά τον 14ο αιώνα αποκτούν σημαντικά προνόμια και κάνουν ελεύθερα αγοραπωλησίες σε όλα τα μεγάλα εμπορικά κέντρα. Σ’ αυτά οι Μονεμβασιώτες έμποροι εμπορεύονταν το κρασί της Μονεμβασιάς τον ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΟ ή ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΩΤΗ ή ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ που οι Βενετοί και Γενουάτες έμποροι πωλούσαν με το όνομα MALVASIA. Είναι γλυκόπιοτο και αρωματικό κι έχει το όνομα του τόπου - Malvasia: ο ονομαστός βυζαντινός Μονεμβάσιος οίνος, ο ξακουστός Μαλβαζίας. Οι Φράγκοι θέλουν να παραγάγουν αυτό το ξεχωριστό κρασί σε όλες τις κτήσεις τους. Έτσι παίρνουν κλήματα από τους μονεμβασιώτικους αμπελώνες και τα μεταφέρουν στις Κυκλάδες και στην Κρήτη, κι από κει σε ολόκληρη σχεδόν τη Μεσόγειο. Μετά τον 18ο αιώνα οι αμπελώνες της Μονεμβασιάς καταστράφηκαν. Όμως κάποια κλήματα επέζησαν στην Πάρο και την Κρήτη, κάποια έφτασαν στη Δύση κι εκτός από το Malvasia, πήραν κι άλλα ονόματα: Malvoisie και Malmsey (που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται για την παραγωγή της αρωματικής Μαδέρα).
Κανένα άλλο κρασί δεν απόχτησε τόση φήμη κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση και κανένα όνομα κρασιού από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει τόσο ενδιαφέρουσα ιστορία.