Students of the project found information on myths of discovery of wine and created the following presentation:
You can download it here: myths of discovery of wine.pptx
Μύθοι της ανακάλυψης του κρασιού
Υπάρχουν πολλές απόκρυφες ιστορίες για την προέλευση του κρασιού.
Βιβλικές αναφορές μιλάνε για το Νώε και τους γιους του που παράγουν κρασί στη βάση του Αραράτ.
Ένα παραμύθι περιλαμβάνει το θρυλικό Πέρση βασιλιά, Jamshid και το χαρέμι του. Σύμφωνα με το μύθο, ο βασιλιάς εξόρισε μία γυναίκα του χαρεμιού του από το βασίλειό του, αναγκάζοντας την από την καταπόνηση, να επιθυμεί να διαπράξει αυτοκτονία. Πηγαίνοντας στην αποθήκη του βασιλιά, η κοπέλα ήπιε από ένα βάζο με την ένδειξη " δηλητήριο "που περιείχε τα υπολείμματα των σταφυλιών που είχαν χαλάσει και είχαν κριθεί μη πόσιμα. Εν αγνοία της, η «αλλοίωση» ήταν στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της ζύμωσης που προκαλείται από την ζύμωση των σταφυλιών σε αλκοόλ. Μετά την κατανάλωση του λεγόμενου δηλητηρίου, το κορίτσι του χαρεμιού ανακάλυψε τα αποτελέσματά του να είναι ευχάριστα και το ηθικό της αναπτερώθηκε..
Πήγε την ανακάλυψη της στον βασιλιά, ο οποίος ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με το νέο ποτό που δεν δέχτηκε μόνο το κορίτσι πίσω στο χαρέμι του, αλλά και αποφάσισε ότι όλα τα σταφύλια που καλλιεργούνται στην Περσέπολη να είναι αφιερωμένα στην οινοποίηση. Ενώ οι περισσότεροι ιστορικοί κρασιού θεωρούν αυτή την ιστορία ως καθαρό μύθο, υπάρχουν αρχαιολογικά στοιχεία ότι το κρασί ήταν γνωστό και το εμπόριο του εκτενές από τους πρώτους Πέρσες βασιλιάδες.
Ο ξεχωριστός θεός Διόνυσος
Στην ελληνική μυθολογία, εκτός από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, που θεωρούνταν οι σημαντικότεροι, υπήρχαν και άλλοι θεοί που δεν κατοικούσαν στο θεϊκό αυτό βουνό. Ένας απ' αυτούς ήταν και ο θεός Διόνυσος. Ήταν ο πιο πρόσχαρος από τους θεούς και από τους πιο αγαπητούς στους ανθρώπους. Όπως ο Προμηθέας τους έδωσε τη φωτιά, έτσι και ο Διόνυσος τους πρόσφερε το αμπέλι και το κρασί. Και στους θεούς ήταν αγαπητός. Άλλωστε τους είχε βοηθήσει αρκετές φορές. Πολύτιμη υπήρξε η συμμετοχή του ίδιου και των συντρόφων του στη μάχη που έδωσαν οι θεοί εναντίον των Γιγάντων. Όλοι οι θεοί τον σέβονταν, αλλά μεγάλη ευγνωμοσύνη του όφειλε ιδιαίτερα η Ήρα, επειδή μόνος αυτός, απ' όλους τους θεούς, έπεισε το γιο της, τον Ήφαιστο, να επιστρέψει στον Όλυμπο και να την απελευθερώσει από τα δεσμά της.
Ο εύθυμος θεός ταξίδευε συνέχεια κι επισκεπτόταν πολλές χώρες και πολιτείες για να μάθει στους ανθρώπους πώς να καλλιεργούν τα κλήματα και πώς να φτιάχνουν από τους καρπούς τους το κρασί. Και βέβαια, ως θεός της χαράς και του κεφιού, δεν ταξίδευε μόνος του. Τον ακολουθούσε ένα πολύβουο πλήθος. Στο πλήθος αυτό έβλεπες γυναίκες που χόρευαν μ' έξαλλο τρόπο, τις Μαινάδες, όπως λέγονταν, και παράξενα όντα που ήταν άνθρωποι και ζώα μαζί. Αυτούς τους έλεγαν Σάτυρους και Σειληνούς.
Πιστοί ακόλουθοι του θεού πορεύονταν μαζί του στα μεγάλα ταξίδια. Μ' επικεφαλής τον Διόνυσο διέσχισαν την Αίγυπτο, τη Λιβύη κι άλλες χώρες στην Αφρική. Έπειτα πήγαν και στην Ασία, στους Άραβες, στους Λυδούς, στους Φρύγες, φτάνοντας μέχρι και την Ινδία, όπου και ο πιο τολμηρός θαλασσοπόρος δεν κατάφερε να φτάσει. Αλλού τους υποδέχονταν φιλικά, αλλού τους κορόιδευαν ή τους αντιμετώπιζαν σαν εχθρούς. Πάντα όμως επικρατούσε η καλοσύνη του Διόνυσου και των συντρόφων του. Γρήγορα συμφιλιώνονταν με τους κατοίκους, που μάθαιναν πώς να καλλιεργούν το αμπέλι.
Το κρασί, το υπέροχο ποτό που κερνούσε ο θεός σκόρπιζε παντού το κέφι. Έκανε τους ανθρώπους να ξεχνούν τις στενοχώριες τους και να ζωγραφίζεται στα πρόσωπά τους το χαμόγελο. Όπου περνούσε ξεκινούσε τρικούβερτο γλέντι και δεν ακούγονταν άλλο τίποτα παρά οι εύθυμοι ήχοι των μουσικών οργάνων και τα ζωηρά τραγούδια. Πώς λοιπόν να μη λάτρευαν οι άνθρωποι αυτοί το θεό; Κι ήταν θεός, παρόλο που η μητέρα του ήταν θνητή, η Σεμέλη, η κόρη του βασιλιά της Θήβας Κάδμου. Ο Διόνυσος ωστόσο απέκτησε την αθανασία, που ξεχωρίζει τους θεούς από τους θνητούς και επειδή πατέρας του ήταν ο Δίας.
Ο Μύθος λέει ότι πρώτη φορά ήρθε σε επαφή ο Διόνυσος με το κρασί στα βάθη της ανατολής. Αποφάσισε λοιπόν να φέρει στη χώρα του το εκλεκτό αυτό προϊόν. Πήρε λοιπόν ένα σπόρο από σταφύλι με σκοπό να τον φυτέψει στην Ελλάδα. Για να τον μεταφέρει χρησιμοποίησε το άδειο κρανίο ενός αηδονιού. Ο σπόρος βλάστησε όμως και μεγάλωνε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της επιστροφής του θεού με αποτέλεσμα να μη χωράει στο κρανίο του αηδονιού. Βρήκε τότε ένα άδειο κρανίο λιονταριού και έβαλε μέσα το κλήμα.
Συνέχισε το ταξίδι του αλλά το κλήμα εξακολουθούσε να μεγαλώνει.
Ύστερα από λίγο καιρό, το κρανίο του λιονταριού δεν το χωρούσε. Έπρεπε να βρει ένα άλλο δοχείο μεταφοράς. Τότε ήταν που βρήκε ένα κρανίο γουρουνιού, που ήταν ακόμη πιο μεγάλο απ’ του λιονταριού, και έβαλε μέσα το κλήμα που πια είχε μεγαλώσει πολύ. Έτσι έφτασε στην Ελλάδα με το κλήμα του αμπελιού μέσα στο κρανίο του γουρουνιού. Γι αυτό και πιστεύουν ότι όποιος ξεκινάει να πίνει κρασί στην αρχή τραγουδάει σαν αηδόνι, στη συνέχεια, αν συνεχίσει να πίνει, νοιώθει γενναίος σα λιοντάρι αλλά αν το παρακάνει, στο τέλος συμπεριφέρεται σα γουρούνι.
Όταν επιτέλους έφτασε ο Διόνυσος στην Ελλάδα για πρώτη φορά φανέρωσε το κλήμα του αμπελιού στο βασιλιά της Αιτωλίας, τον Οινέα. Ο τσοπάνης του, ο Στάφυλος, βρήκε ένα περίεργο φυτό γεμάτο καρπούς κι ενθουσιασμένος από τη νοστιμιά τους έφερε και στο βασιλιά του για να τον ευχαριστήσει. Ο Οινέας έστυψε τους ζουμερούς καρπούς και απόλαυσε τον πλούσιο χυμό τους. Από τότε ο Διόνυσος ονόμασε αυτόν το χυμό οίνο και τους καρπούς σταφύλια από το όνομα του τσοπάνη.
Πάντα με το θύρσο στο ένα του χέρι και ένα δοχείο κρασιού στο άλλο περιηγούνταν τις πόλεις.
Όπου έβρισκε φιλόξενους και πρόσχαρους ανθρώπους, τους μάθαινε πώς να φτιάχνουν κρασί. Έτσι έγινε και με τους κατοίκους της Ικαρίας, στην Αττική, που τον υποδέχτηκαν μ' ενθουσιασμό.
Λίγο πριν φύγει από τον τόπο τους, συμβούλεψε το βασιλιά τους τον Ικάριο να φυλάξει καλά το κρασί που έφτιαξε. Αυτός όμως δεν ακολούθησε τη συμβουλή του - "τι κακό μπορεί να προέλθει από ένα τόσο ευχάριστο ποτό!" σκέφτηκε .Οι τσοπάνηδές του, κάποια μέρα, βρήκαν τα βαρέλια και ήπιαν τόσο πολύ κρασί που μέθυσαν και άρχισαν να φέρονται μ' άγριο τρόπο. Έχοντας χάσει τα λογικά τους σκότωσαν τον Ικάριο και η κόρη του Ηριγόνη από τη στενοχώρια της αυτοκτόνησε.
Βέβαια, λατρευτικές εκδηλώσεις για το θεό του αμπελιού γίνονταν και σε πολλές άλλες περιοχές.
Όσοι παρευρίσκονταν σ' αυτές τις εκδηλώσεις έπρεπε να συμμετέχουν ενεργά πίνοντας κρασί και χορεύοντας υπό την επήρεια της μέθης. Όσοι αρνούνταν, ήταν εχθροί του θεού και επέσυραν την οργή του.
Έτσι, τραγικό τέλος βρήκε τον Πενθέα που θέλησε να παρακολουθήσει κρυφά τις οργιαστικές εορτές. Οι Μαινάδες, μια από τις οποίες ήταν και η μητέρα του, μέσα στη μανία που τις είχε καταλάβει, όρμησαν επάνω του και τον κατασπάραξαν. Επίμονα αρνούνταν να λάβουν μέρος στις λατρευτικές τελετές οι κόρες του βασιλιά Μίνωα, όπως και του βασιλιά Προίτου. Προσβλημένος ο Διόνυσος τις έκανε να χάσουν τα λογικά τους.
Στη γη οι άνθρωποι τον ευχαριστούσαν για το θεϊκό δώρο του και για την ξενοιασιά που απλόχερα τους μοίραζε. Οι γιορτές που γίνονταν προς τιμή του ήταν ένα αδιάκοπο γλέντι, όπου όλοι μεθούσαν και τραγουδούσαν. Μ' αυτόν τον τρόπο προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τον αγαπητό τους θεό. Δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε και την εκπολιτιστική εκστρατεία του Θεού σε όλον τον κόσμο.
[endif]
[endif]
[endif]
[endif]
[endif]
by Despina Pesiridi[endif]
Myths about the discovery of wine
There are many stories about wine’s origin. Biblical references talk about Noah and his sons producing wine. A fairy tale involves a Persian king Jamshid and his harem. According to the legend this kind banished a woman of his harem and she ended up wanting to kill herself. As the woman was going to the king’s attic, she drunk a bottle with a label outside of it writing "poison". It was not poison it was a result of fermentation caused by the fermentation of grape alcohol. After drinking it the woman realized what she drunk and her psychology was better. She informed the kind about this discovery and he was excited for the new drink. He not only allowed the woman to stay in the palace, but also he announced that all the grapes planted in his country would be used to product wine. This myth is not real, as archeologists discovered that Persian kings used to have wine production.
God Dionysus
In Greek mythology, apart from the 12 most important gods, there were some other, that did not used to live in Olympus. One of them was Dionysus. He was the happiest of all gods and people loved him more, because of helping them a lot of times. He took part in the war of the gods against the giant. He used to have respect by all the gods, but Hera respected him more than anyone else, because he was the only one to persuade her son Hephaestus to come back to Olympus and free her from her bonds.
Dionysus with his followers traversed Africa. Then he went to Asia and he reached India, a place that no one could reach. Some people was friendly to him and his followers, some others not, but they always were good with everyone. They became friends an he taught them how to product wine.
The perfect wine Dionysus gave them made people feel happy and smiley. In every place he was visiting people started bacchanalias with a lot of music. He might were demigod, because his mother Semeli was mortal people Kadmus daughter, Dionysus became immortal because Dias was god.
The first time Dionysus drunk wine was in western. And he wanted to bring it to his country. So he got a grape-seed with the view of planting it in Greece. He put the seed into a bird-skull, so as to bring it in Greece. During his journey the seed grew and he took a lion‘s skull and he put it in there.
Some days later, the seed did not fit into the lion‘s skull and Dionysus put it in a pig‘s skull and he finally reached Greece with the seed in the pig‘s skull. That‘s why people believe that when someone starts drinking, he sings like a bird, feel brave brave and in case he continues drinking he acts a pig.
When Dionysus reached Greece, we showed the seed to Oeneus, the king of Aetolia. His sheepherder Staphylus found a weird plant full of seeds and excited as he was from its perfect taste, he gave it to Oeneus to make him pleased. The king juiced those seeds and drunk their tasteful juice. Dionysus named this juice wine and its seeds grapes.
Dionysus used to go everywhere holding thyrsus in his one hand and in the other some wine.
Wherever he found happy and hospitable people Dionysus taught them how to make wine. He did so when he reached Ikaria of Attica where excited people who lived there welcomed him.
Before leaving Aetolia, Dionysus advised Ikarios, then king of Ikaria, to keep the wine he made. But he did not listen to this advice, as he thought that this perfect drink could not make something bad happen.
His sheepherders found the wine and started drinking it, after drinking a lot, they inebriated and started acting really bad. Having lost their control, they killed Ikarios and his daughter, because of her sadness she killed herself.
Celebrations dedicated to Dionysus were organized in a lot of places.
People who participated them had to drink wine and dance and get drunk. If someone deny drinking he is concerned as god‘s enemy.
That is why Pentheas died tragically, as he was willng to watch the celebration secretly.
Menads, one whom was Pentheas mother, leaped and devoured him. Mynoas and Proetus daughters insisted on not attending the celebrations, as a result Dionysus decided to drive them crazy.
People where thankful to Dionysus for giving them such a good present, which gives them the opportunity to forget their problems. The celebrations organized to praise Dionysus, had no stop and everyone had fun. In this way people were trying to contact with their favorite god.
[endif]
[endif]
[endif]
[endif]
[endif]
[endif]